In het verleden toen ik een eetstoornis had toen had ik werkelijk nog geen idee van calorieën. Ik voelde me al snel schuldig na het eten van chocola, en niet bij een Liga. Dat kwam omdat ik alles bestempelde met goed of slecht, doordat ik zwart- wit dacht. Ik mocht van mezelf geen chocola en snoep, en dat zorgde ervoor dat ik eindigde in binge-eating. Door alle restricties kon ik de verleiding uiteindelijk niet meer weerstaan. Een tijdje later startte ik met het bijhouden van mijn calorieën in een app. Dat zorgde al snel dat ik inzicht kreeg in mijn voeding. Al was de manier waarop ik dat deed niet de beste manier. Ik spaarde calorieën op, zodat ik ‘s avonds veel kon eten, en daarvoor had ik honger overdag. Geen goede balans kun je wel zeggen. Steeds meer ging ik leren hoe ik dit op een betere manier kon doen. Ik nam een coach en ik was al snel heel gedisciplineerd. Alleen dit veranderde in obsessief. Als er geen voedingswaardes opstonden, durfde ik het niet te eten. Na een tijd heb ik hieraan gewerkt en werd ik steeds minder obsessief en verbeterde mijn relatie met voeding beetje bij beetje. Net als mijn zelfvertrouwen. Om een antwoord te geven op de vraag of het goed is om calorieën bij te houden voor je relatie met voeding. Ik vind zelf persoonlijk dat het wel goed is om het inzicht te krijgen door middel van calorieën bijhouden (op een niet obsessieve manier). Maar ik vind wel dat het een tool is voor inzicht, en niet een levensstijl die je je hele leven gaat toepassen. Tenzij je extreme doelen hebt. Mijn relatie met voeding is enorm verbeterd sinds ik gestopt ben met voeding tracken. En de meeste van mijn klanten help ik ook uiteindelijk om op gevoel te eten en te luisteren naar hun lichaam. Wat is jouw ervaring hiermee?