Van vijand naar beste vriend
dec. 02, 2022

Gesprekken met je brein, de hele dag door. Iedereen heeft ze, je kunt ze niet vermijden. 


In het verleden waren deze gesprekken mijn vijand, altijd zocht ik maar afleiding om deze gesprekken uit de weg te gaan.

Het was altijd negatief en veroorzaakte alleen maar problemen en vervelende gevoelens. Ik durfde nog geen 30 minuten alleen te zijn met mijn eigen gedachten. Bijvoorbeeld als ik vakantie had, en geen planning had… dat vond ik vreselijk. Want dan kwamen mijn gedachtes over eten. Mijn gedachten over wat allemaal niet goed ging. Ik kon maar beter afleiding hebben, althans dat dacht ik.


1. Neem eens de tijd om alleen te zijn met je gedachten, en luister naar ze.
Hoezeer zijn deze gedachten een feit? Kan het tegenovergestelde ook waar zijn? 


2. Stop met generaliseren:

Bijvoorbeeld: “ik ben onzeker”


Je bent niet onzeker over alles, zo maak je het alleen maar negatiever voor jezelf.

- Waar ben je precies onzeker over? Wat kun je eraan doen? Wat gaat er wel al goed?


Ook iedereen heeft zelfverzekerdheid in zich. Dus waar ben je wel zelfverzekerd over? (Ik weet het niet is geen antwoord hierop)


3. Maak je gedachten lichter, of draai ze om naar het positieve.

- “Alles is verpest!” > “nu gaat het misschien niet zoals verwacht, maar morgen ga ik het beter doen!”


Weglopen van je gedachten en van problemen, zorgt er alleen maar voor dat je ze even niet ziet. Maar zodra je terug bent, zijn ze er weer.


Hoe vaker je dit gaat doen, hoe meer dit een gewoonte wordt.

Bij mij gaat het nu onbewust.


Aanpakken dus!


door Demi op Heij 09 dec., 2022
"Ik ben pas gelukkig zodra ik mijn doel heb bereikt".  Het probleem is dat jij je geluk aan de kant zet totdat jij je doel hebt bereikt. Je kiest voor geluk op een moment. Maar als jij je doel niet behaald, voelt het alsof je gefaald hebt en vervolgens ben je teleurgesteld in jezelf. Je stelt een volgend doel voor jezelf, pas zodra je dat doel behaald hebt dan ben je weer gelukkig... toch?! Wellicht ervaar je een geluksmomentje, maar dat is van korte duur. Wat nu als jij je nu focust op het proces, dan behaal je dat doel ook. Focus op de acties die hierbij horen, en zorg dat je hier consistent in blijft. Zo heb je geluk in het proces EN bij het behalen van je doel. Zonder dat je wacht op geluk pas zodra je doel behaald is. Tijdens mijn bikini-fitness wedstrijd was dit precies zo. Ik dacht als ik dat doel behaal ervaar ik succes en geluk. Dat was zo… maar dat was van korte duur. Het hele proces ervaarde ik geen geluk en kort na mijn wedstrijd was dit gevoel ook weer weg. Verliezers en winnaars hebben vaak het zelfde doel, alleen het verschil is de weg ernaar toe. Focus jij je ook op het proces of focus jij je alleen op je doel?
02 dec., 2022
In het verleden toen ik een eetstoornis had toen had ik werkelijk nog geen idee van calorieën. Ik voelde me al snel schuldig na het eten van chocola, en niet bij een Liga. Dat kwam omdat ik alles bestempelde met goed of slecht, doordat ik zwart- wit dacht. Ik mocht van mezelf geen chocola en snoep, en dat zorgde ervoor dat ik eindigde in binge-eating. Door alle restricties kon ik de verleiding uiteindelijk niet meer weerstaan. Een tijdje later startte ik met het bijhouden van mijn calorieën in een app. Dat zorgde al snel dat ik inzicht kreeg in mijn voeding. Al was de manier waarop ik dat deed niet de beste manier. Ik spaarde calorieën op, zodat ik ‘s avonds veel kon eten, en daarvoor had ik honger overdag. Geen goede balans kun je wel zeggen. Steeds meer ging ik leren hoe ik dit op een betere manier kon doen. Ik nam een coach en ik was al snel heel gedisciplineerd. Alleen dit veranderde in obsessief. Als er geen voedingswaardes opstonden, durfde ik het niet te eten. Na een tijd heb ik hieraan gewerkt en werd ik steeds minder obsessief en verbeterde mijn relatie met voeding beetje bij beetje. Net als mijn zelfvertrouwen. Om een antwoord te geven op de vraag of het goed is om calorieën bij te houden voor je relatie met voeding. Ik vind zelf persoonlijk dat het wel goed is om het inzicht te krijgen door middel van calorieën bijhouden (op een niet obsessieve manier). Maar ik vind wel dat het een tool is voor inzicht, en niet een levensstijl die je je hele leven gaat toepassen. Tenzij je extreme doelen hebt. Mijn relatie met voeding is enorm verbeterd sinds ik gestopt ben met voeding tracken. En de meeste van mijn klanten help ik ook uiteindelijk om op gevoel te eten en te luisteren naar hun lichaam. Wat is jouw ervaring hiermee?
Share by: